Voor het derde deel in onze reeks poëziebloemlezingen dook Marieke Lucas Rijneveld diep in de natuurpoëzie. Hij kwam boven met de mooiste gedichten over het ons omringende natuurschoon, maar ook met onheilspellende verzen. Want niets is zo bedreigend voor de natuur als de mens die vergeten is dat hij daar zelf onderdeel van uitmaakt. Rijneveld levert een bijzonder frisse en eigentijdse bloemlezing af, die zich laat lezen als lofzang op de natuur en als poëtische wake-upcall voor een nederiger omgang met diezelfde natuur.
