„Diabeł wcielony. Opętanie" to spowiedź szesnastoletniego chłopca, przedwcześnie dojrzałego w czasie I Wojny Światowej, a jednocześnie pozostającego nadal dzieckiem.
Opowiada on swój romans z niewiele starszą żoną żołnierza, walczącego na froncie. Uczucie to przechodzi wszelkie stadia i zawiłości serca - od prowokacji i manipulacji miłosnej po naiwną prostotę i spontaniczną niewinność, od żarliwej wielkoduszności po chłodne wyrachowanie, od przebłysków dojrzałości po infantylny egoizm i nieodpowiedzialność.
Utwór w momencie swoje premiery wywołał oburzenie jako rzekomo niemoralny. Dziś jednak budzi podziw prostotą formy i mistrzowskimi wizerunkami bohaterów.
