Stephen R. Covey, autor jednego z najważniejszych poradników XX wieku „7 nawyków skutecznego działania” zmienił życie milionów czytelników na całym świecie, ukazując, w jaki sposób stać się wysoce skutecznym w działaniu. Zawarte w książce porady odzwierciedlają kompletną strukturę uniwersalnych i ponadczasowych zasad rządzących charakterem, a także skutecznością ludzkich działań. Jednakże po kilku latach autor obserwując zachodzące w świecie zmiany, dostrzegł umiejętność wykorzystania mocy, jaka drzemie w trzecim wymiarze siedmiu nawyków. Wzniesienie się na wyżyny ludzkiego geniuszu i motywacji – tego, co moglibyśmy nazwać głosem – wymaga nowego sposobu myślenia, nowego wachlarza umiejętności, nowego zestawu narzędzi – słowem, nowego nawyku.

Ósmy nawyk

Kim był Rasputin – dziki, wpływowy mnich-mistyk, który zawładnął dworem carskim? Ponad sto lat po śmierci Grigorij Rasputin pozostaje fascynującą postacią. Rasputin był nieokrzesanym chłopem syberyjskim i takim pozostał przez całe swe burzliwe życie. Mimo to zdobył nieograniczoną władzę nad ostatnim monarchą potężnego państwa, carem Mikołajem II oraz jego małżonką, carycą Aleksandrą u schyłku dynastii Romanowów. Rasputin decydował bezapelacyjnie o losie najwyższych dygnitarzy, a także każdym ważniejszym posunięciu politycznym — był faktycznym władcą. Życie mnicha rozpustnika odsłania obraz degeneracji i wyuzdania arystokracji rosyjskiej, kalejdoskop zakulisowych intryg dworskich, wyrafinowanych orgii i praktyk mistycznych w salonach petersburskich, zakusów na życie „najbliższych przyjaciół” oraz szpiegostwa wysokich dygnitarzy carskich na rzecz wroga z czasów wojny światowej. Seria #Osobowości przedstawia najciekawsze postaci ostatnich stuleci. Te mini biografie w barwnej, często zbeletryzowanej formie pozwolą Ci na zapoznanie się z często nieznanymi wydarzeniami z życiorysów tych osób.

#Osobowości

Rasputin. Car bez korony

W rozmowie na temat płci trzeba mieć na uwadze i róznice, i podobieństwa między mężczyzną a kobietą. Niestety jednak, w momencie kiedy jedno chce przewyższyć drugie, może ona nabrać odcienia sporu. Co do nauki, nie wdaje się w tego typu dyskusje, a raczej skupia na zgromadzeniu danych i wszelkich informacji na temat różnic i podobieństw między mężczyzną a kobietą. Niniejsza praca odkrywa przed czytelnikiem wyniki ostatnich badań nad tymi różnicami, przeprowadzonych przez naukowców z całego świata. Poznaj najnowsze odkrycia w zakresie tego, co różni mężczyznę i kobietę! PUBLISHER: TEKTIME

Różnice Pomiędzy Mężczyzną A Kobietą

Listopad 1918 roku to wyjątkowy czas dla Polaków dotychczas znajdujących się pod pruskim zaborem. W końcu nadchodzi kres długoletniej niewoli. Wielu mieszkańców wciąż nie może w to uwierzyć, a odzyskanie wolności brzmi dla nich jak bajka. Młodzi chłopcy nie dowierzają, że dyrektor Brodscheidt zniknie z ich szkoły, a jego miejsce wkrótce zajmie polski nauczyciel. Koniec z karami za posługiwanie się językiem polskim. Koniec z germanizacją. Jeden z chłopców, Boguś Prusinowski podskakuje z radości na wieść o tym, że mama zabierze go ze sobą do Poznania na uroczyste otwarcie Sejmu Dzielnicowego. Zjadą się tam wysłannicy z wszystkich dzielnic pruskiego zaboru, by wybrać naczelną radę, która będzie rządzić do czasu połączenia Poznania z Warszawą w jedno polskie państwo. Szykuje się wielkie święto! Maciej Roman Wierzbiński (1863 - 1933), polski dziennikarz, działacz i pisarz. Studiował w Berlinie, Antwerpii i Londynie. Był redaktorem „Dziennika Kujawskiego" i tygodnika „Praca". W 1906 roku został skazany na dwa lata więzienia za publikowanie artykułów o antyniemieckim strajku szkolnym we Wrześni. Doświadczenie to wpłynęło na jego dalszą twórczość - w jego powieściach często pojawiały się akcenty skierowane przeciwko pruskiemu zaborcy. Krótko przed śmiercią został wyróżniony nagrodą literacką im. Elizy Orzeszkowej.

Syn Kresów

Ewelina, działając z ramienia firmy archeologicznej, koordynuje prace ziemne na terenie działki, która ma być zwolniona z nadzoru konserwatorskiego. W czasie ich trwania operator koparki wydobywa z ziemi kobiecą nogę. Rozpoczyna się śledztwo, w którym Ewelina ma zamiar wziąć czynny udział. Opowiadanie powstało w ramach spotkań organizowanych podczas warsztatów kryminalnych Krakowa Miasta Literatury UNESCO. Opowiadania tworzące zbiór \"Niebyt i inne historie kryminalne\" powstały w ramach pisarskich warsztatów Krakowa Miasta Literatury UNESCO poprowadzonych przez Janusza Czubaja i Filipa Modrzejewskiego. Paulina Dąbrowska - autorka opowiadania ze zbioru „ Niebyt i inne historie kryminalne".

Kraków Miasto Literatury UNESCO

Pierwsza sprawa

Dwie starsze już panie, pełne energii i chęci życia, zmagają się ze współczesnym światem. Historia, w  której wspomnienia dwóch różnych  osobowości mieszają się z  rzeczywistością, a  wewnętrzna siła, pomimo ograniczeń wieku pcha ku życiu... Opowieść o sile, o wytrwałości. Opowieść pełna humoru i zabawnych epizodów. Opowieść o niespodziewanym zakończeniu.

Alina - sekrety trzeciego wieku

Pogrzeb ojca odsłania różne oblicza przybyłych na niego żałobników. Stykając się z lawiną emocji i osobowości bardzo łatwo jest ulec własnym słabościom... "Pogrzeb" to jedno z krótkich, przewrotnych i niepokojących opowiadań autora powieści kryminalnych i obyczajowych z Zielonej Góry. Marcin Radwański to pisarz urodzony w Zielonej Górze, gdzie nadal mieszka. Jest autorem zbioru opowiadań pt. „Skok w przepaść" (2015 r.) i powieści kryminalnych pt. „Nieprzypadkowa ofiara" (2015 r.), „Nie odrzucaj mnie" (2016 r.) i „Danie główne" (2017 r.).

Pogrzeb

Szósta z kolei powieść Krystyny Wajdy. Akcja powieści w znacznej części osadzona jest w Szczecinie. Pewna jej część wpleciona jest także w urokliwe zakątki austriackich miejscowości położonych u podnóża Alp, w odświętnie udekorowane ulice Warszawy oraz miasto Wrocław. Fabuła powieści zaczyna się następująco: Jest sobotni ranek. Stanisław – główny bohater i zarazem narrator powieści, leniwie rozpoczyna swój dzień. Nieoczekiwane przyjście kuriera zakłóca mu rytuał picia ulubionej porannej kawy. Kurier wręcza Stanisławowi zaadresowany do niego list. Nadawcą jest kobieta ze Szczecina, której nazwisko nic mu nie mówi. Ku swemu zdziwieniu wewnątrz znajduje drugą kopertę. Rozpoznaje charakter pisma. Jego serce przyśpiesza. Otwiera. Czyta. Po jego policzkach płyną łzy… Powieść do wyboru ma dwa zakończenia. Fragment: Matylda zaczęła się budzić. Była przerażona, gdy otworzyła oczy i zobaczyła ciemność. Szybko uświadomiła sobie, gdzie się znajduje i że została skrępowana. Próbowała się ruszyć, jednak była tak ciasno oplątana szeroką taśmą, że jej próby spełzły na niczym. Zdając sobie sprawę z beznadziejności sytuacji, intensywnie rozmyślała o okolicznościach, w jakich się znalazła. Nie potrafiła odgadnąć pobudek postępowania Adama. W kontaktach z nimi swoim zachowaniem nie zdradzał żadnych nieprawidłowości. Wprost przeciwnie, był wręcz miły, towarzyski, z poczuciem humoru. Tylko te jego oczy… Oczy, które kogoś jej przypominały. Jednak nie potrafiła przypomnieć sobie kogo. Samochód jechał po jakiejś łatanej drodze raz po raz zaliczając mniejszą czy większą dziurę. Nagle skręcił w lewo i przez krótki czas jechał po nieutwardzonej nawierzchni. W końcu się zatrzymał. Na zewnątrz dało się słyszeć ujadanie psów. Przez jakiś czas nic się nie działo. Matylda znieruchomiała z przerażenia. Leżała i czekała na ciąg dalszy…Brak Ci odwagi, by zawalczyć o swoje interesy? Brak Ci umiejętności by zdobyć, to na co zasługujesz? "Negocjuj, kobieto!" - poradnik napisany przez zawodową negocjatorkę dla kobiet, które chcą skutecznie walczyć o swoje! W życiu dostajesz nie tyle, na ile zasługujesz, lecz to co wynegocjujesz. Więc "Negocjuj, kobieto!", w pracy, w domu i w relacjach z bliskimi. Stosuj proste, skuteczne techniki i bierz od życia więcej! Kobiety potrafią stworzyć odpowiednią atmosferę do rozmów, zbudować emocjonalną więź, są też świetnymi słuchaczkami, bardziej od mężczyzn nastawionymi na współpracę i osiągnięcie porozumienia. Odkryj swoje atuty i sprawdź, jak możesz je wykorzystać w pożytkiem dla siebie! Z tej książki dowiesz się m.in., jak: - przygotować się do ważnych rozmów - odczytać sygnały niewerbalne wysyłane przez osoby, z którymi negocjujesz - skutecznie panować nad swoją mową ciała - z kobiecości zrobić atut w negocjacjach - zwiększyć pewność siebie - bronić się przed wybiegami stosowanymi przez doświadczonych negocjatorów

Coś umarło

Dawno, dawno temu, za górami, za lasami… A może jednak niedawno? Może wczoraj, dziś, może jutro? Tuż za rogiem, w twoim bloku, u sąsiada za płotem. Wciąż rozgrywa się ta sama historia. On kocha, ale pije i bije. Ona kocha i wybacza. Bo co jej pozostało? Rodzina musi trzymać się razem – dla dzieci chociażby. O miłości nikt nie mówi, bo po co? Życie kręci się wokół telewizora, meczów polskiej reprezentacji, papierosów i żołądkowej gorzkiej. Czy istnieje cień szansy, że ten odwieczny krąg zostanie w końcu przerwany? On przestanie pić, ona od niego odejdzie. Co się wtedy stanie z tym światem, który zdawał się nie do ruszenia? Ci, którym uda się wyrwać, będą wspominać swój pobyt w Odchylicach jak przez mgłę. I wciąż będą tu wracać. Bo takie miejsca działają jak magnes – wiecznie uśpione miasteczka, w których nie ma nic. *** „O ile Reymonta nazywa się piewcą wsi polskiej, o tyle Janik zasługuje na miano piewcy Polski B. Zakochacie się w tej powieści, choć jak w przypadku każdej prawdziwej miłości – czasami będzie bolało”. Kazimierz Kyrcz Jr

Tu nie ma nic

Miłość zdeptana przez historię… Warszawa, druga połowa lat sześćdziesiątych. Nastoletni Adam Sander jest uczniem dobrego warszawskiego liceum. Nawiązuje i zrywa przyjaźnie, przeżywa pierwszą miłość, poznaje moc muzyki Stonesów i taniego alkoholu, ale także brutalnie konfrontuje się z historią. Wydarzenia marcowe, inicjowane przez władze komunistyczne wystąpienia antysemickie i ataki milicjantów na studentów Uniwersytetu Warszawskiego powodują, że Adam musi poznać korzenie swojej rodziny i znaleźć odpowiedź na pytanie, kim właściwie jest… To poruszająca historia o dojrzewaniu i przedwczesnym wkraczaniu w dorosłość, w której jedną z bohaterek jest Warszawa – ponura, przytłoczona PRL-owską szarzyzną, ale zarazem wibrująca energią młodych ludzi pragnących dla siebie pełniejszego życia. *** „Romeo i Julia w czasach zarazy”. Feliks Falk, reżyser *** „Bardzo dobra książka. Bardzo! W nastroju, w grozie, atmosferze. Bardzo mocna i prawdziwa”. Wacław Holewiński, pisarz

Bardzo długi marzec

Zranieni w Kościele – wysłuchać, zrozumieć, pomóc Lata traumy, emocjonalne zamknięcie, depresja – to tylko niektóre skutki, z którymi muszą mierzyć się osoby wykorzystane seksualnie. Co czuje osoba skrzywdzona przez księdza? Na jaką pomoc może liczyć? Gdzie i jak zgłosić fakt molestowania? Czy umiemy mówić o wykorzystywaniu seksualnym w taki sposób, by nie krzywdzić powtórnie tych, których ono dotknęło? Justyna Kaczmarczyk, dziennikarka Interii, zaprosiła do rozmowy specjalistów, którzy zajmują się pomocą osobom skrzywdzonym seksualnie. Są wśród nich psychologowie, prawnicy, ci, którzy postanowili przeciwstawić się ukrywaniu sprawców i którzy pracują na rzecz ochrony dzieci. Książkę otwiera słowo Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka i poruszające świadectwo kobiety skrzywdzonej podwójnie - po raz pierwszy przed laty przez księdza katechetę i po raz drugi przed sądem kościelnym, kiedy to w cyniczny sposób próbowano wyciszyć sprawę. Niezwykle ważna książka, pokazująca z różnych perspektyw problem wykorzystywania seksualnego w Kościele. Ludzie się dziwią, że dopiero po wielu latach zaczynamy mówić o skrzywdzeniu. Zranienie pracuje w człowieku przez długi czas. To życie w lęku, poczuciu gniewu, buntu, wstydu, które buzuje, buzuje, aż w końcu wybucha. Ze świadectwa osoby zranionej

Zranieni

Monolog kobiety, która wraca w okolice Tarnowskich Gór, gdzie w Reptach Śląskich, w dolinie rzeki Dramy spędzała niegdyś wolny czas. Wiezie ze sobą córkę, której pojawienie się na świecie wywołało serię komplikacji. Dowiadujemy się o trudnych okolicznościach porodu, o relacjach kobiety z ojcem dziewczynki, o stosunkach z teściową. Cel powrotu nad rzekę staje się coraz bardziej tajemniczy. Aleksandra Zielińska (ur. 1989) - urodzona w Sandomierzu, mieszka i tworzy w Krakowie. Z zawodu farmaceutka, pracuje w aptece, ukończyła również Wydział Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego. Jej powieść „Przypadek Alicji" była nominowana do Nagrody Conrada za najlepszy debiut literacki 2014 r. Jedna z najciekawszych pisarek młodego pokolenia, określana jako konsekwentna monografistka kobiecego kryzysu.

Królowa Dramy

Powieść obyczajowo-sensacyjna, w której tle jest wojna, lata PRL-u z obrazkami przypominającymi smak lat 50. i teraźniejszość. Lidia, postać niezwykła, łamiąca powszechnie obowiązujący stereotyp starszej pani, pełna życia, niepozbawiona kokieterii, dowcipna, przedsiębiorcza, ale także wierna w przyjaźni. Helena, obwarowana dystansem do wszystkiego i wszystkich, zgorzkniała, zacietrzewiona w bólu i żalu, pełna pretensji do Lidii, nieustannie szuka szczęścia. Obie – niegdyś primabalerina i diwa operowa – zmagają się ze sobą, sprzeczają, są jednak do siebie bezgranicznie przywiązane. Podążając za ich historią, cofamy się do czasów wojny, gdy jako nastolatki pozostały bez rodziny – zdane tylko na siebie. Poruszeni losem dziewczyn, poznajemy ich tajemnicę. Zaskakujący finał poraża okrucieństwem różnic pokoleniowych i... wspaniałomyślnością.

Drugie piętro

Błyskotliwe opowiadania kryminalne z zaskakującą pointą. Co grozi żonie nieszanującej pasji męża? Czy gra w szachy może się okazać śmiertelną rozrywką? Czy istnieje zbrodnia doskonała? Na te i inne pytania odpowiedzą bohaterowie opowiadań kryminalnych Pawła Pollaka. Jedno jest pewne – nigdy niczego nie można być pewnym, a pomysłowość ludzi, zwłaszcza morderców, nie zna granic. Paweł Pollak – pisarz i tłumacz literatury szwedzkiej, autor Niepełnych, Kanalii i serii nowojorskich kryminałów Między Prawem a Sprawiedliwością oraz bestsellerowego cyklu powieści kryminalnych o komisarzu Marku Przygodnym.

Czarna wdowa i inne opowiadania

Czasami powrót w rodzinne strony może obudzić dawne demony. A jednak Kinga, pseudonim Kantata, wokalistka popularnej kapeli rockowej, decyduje się z nimi zmierzyć. Robi to dla siostry, pragnącej w miejscu, w którym dorastały, wychowywać adoptowaną córkę Maję – dziewczynkę, która z niewiadomych przyczyn kilka razy wracała do domu dziecka z rodzin zastępczych. Wkrótce w ich otoczeniu zaczynają dziać się rzeczy coraz bardziej przerażające i niepokojące. Koszmary, halucynacje, niewyjaśnione zjawiska – mrok wokół nich zdaje się gęstnieć z każdym dniem. Czy rodzinny dom Kingi kryje w sobie coś więcej niż tylko wspomnienie tragedii? Czy wracając, popełniła fatalny błąd? Budzi się stary koszmar, lecz w nowych, przerażających barwach. *** „Takie debiuty lubię bardzo-bardzo! Przed Wami opowieść o powrocie, który nigdy nie wygląda tak, jak byśmy tego oczekiwali, i koszmarach, które budzą się z uśpionej przeszłości. Smakowicie przerażająca lektura na długie bezsenne noce, w doskonałym kobiecym wydaniu na dokładkę!” Olga Kowalska, WielkiBuk.com *** „Niesamowicie cieszy mnie pojawienie się nowej autorki w grozowej społeczności. Powieścią »Kantata« Klaudia Zacharska zadebiutowała mocno i z przytupem. Udało jej się stworzyć taki klimat, który lubię: kiedy pozornie wszystko wydaje się w porządku, ale podświadomie czujesz, że coś złego się wydarzy... Mnie ta książka kupiła i czekam na kolejne powieści grozy tej autorki!” Magdalena Paluch, Grozownia *** „Małe miasteczko. Powrót do rodzinnego domu. Dwie siostry. Adoptowana dziewczynka. I mrok, który kryje się gdzieś w czterech ścianach... Klaudia Zacharska stworzyła opowieść, która wciągnie Was bezlitośnie, otuli niczym mgła, w której znikniecie i dacie się jej pochłonąć. Gęstniejąca z każdą stroną atmosfera grozy spowoduje, że świat wokół przestanie istnieć, każdy szmer będzie wywoływał ciarki na plecach, ale nie będziecie w stanie się oderwać. Dawne demony, skrywane od lat tajemnice, zaciskające się jak pętla przerażające wydarzenia i wreszcie zaskakujące zakończenie – »Kantata« to zdecydowanie jedna z najlepszych powieści grozy, jakie miałam przyjemność czytać. Polecam!” Anna Jeziorska, Brunetka_czyta

Kantata

Tajemniczy wiktoriański dom na Wzgórzu Mgieł, w epoce popularności seansów spirytystycznych… Młoda arystokratka, Madeline Hyde, przyjeżdża z Londynu do posiadłości ciotki Hortense, by leczyć złamane serce. Bierze udział w seansie wywoływania duchów, podczas którego niespodziewanie dochodzi do tragedii. Czy duszę ofiary porwały istoty z zaświatów? A może dokonano sprytnego morderstwa? To niejedyny dramat, jaki rozegra się w domu lady Hortense. Madeline Hyde wraz z nieprzeniknionym Gabrielem Ackroydem próbują rozwikłać zagadkę, jaką kryje stara posiadłość otoczona wrzosowiskami. Granice między miłością i zbrodnią zaczynają zacierać się we mgle… Poznaj tajemnice domu na Wzgórzu Mgieł i daj się zahipnotyzować „Damie z wahadełkiem”!

Dama z wahadełkiem

Autor jedzie do sparaliżowanej przez ebolę Afryki i śledzi losy ludzi w czasach zarazy. Uczestniczy w krwawej ofierze, przedziera się przez lasy namorzynowe i dżunglę, spotyka Polaka z kopalni diamentów, zostaje przemytnikiem, słucha opowieści o zabijaniu dzieci, a w głębi dżungli o czarach, duchach i zombie. W prezencie otrzymuje żonę wodza, częstują go pieczenią z małpy i nietoperza. Widzi męczarnie konających, rozpacz i obojętność wobec śmierci. Wybitny znawca Afryki pokazuje ją prawdziwą, bez retuszu i politycznej poprawności. Trudno oderwać się od książki, która jest i podróżnicza, i sensacyjna, bo do Gwinei, Sierra Leone i Liberii autor dostaje się przez zieloną granicę i jest tam świadkiem zdumiewających wydarzeń. *** „To jedna z najbardziej dramatycznych i fascynujących książek o Afryce. GUI, SLE, LBR – te skróty były dla mnie abstrakcyjne, kiedy komentowałem np. mistrzostwa świata w pływaniu. Teraz wiem, jak Gwinea, Sierra Leone czy Liberia przeżywają piekło eboli”. Przemysław Babiarz, TVP *** „Wanda i Tadeusz Biedzcy, wędrując po Afryce tropem eboli, narażali życie jak korespondenci wojenni, a Tadeusz Biedzki napisał mądrą książkę o przerażającej kondycji ludzi Czarnego Lądu. Wrażliwy obserwator, pełen szacunku dla swoich bohaterów, ich wierzeń i tradycji pisze językiem barwnym, nie stroniąc od humoru. Świetna, pouczająca lektura”. Elżbieta Dzikowska

W piekle eboli

Wszystko miało się skończyć, kiedy je połknie. Wreszcie stanie się dorosły i będzie mógł zlekceważyć załamującą nad nim ręce mamusię. Oleje mającego i tak wszystko gdzieś tatusia. Zignoruje zapatrzone w siebie dziewczyny. Wypnie się na nic nierozumiejących kumpli. Wyśmieje nauczycieli złośliwie stawiających pałę za pałą. Wszystko miało się skończyć, kiedy je połknie. A dopiero się zaczęło. Książka wyróżniona w konkursie Książka Roku 2018 Polskiej Sekcji IBBY

Tabletki na dorosłość

Świat kobiet i świat mężczyzn od zawsze stanowią mieszankę wybuchową. I właśnie z takiego wielkiego wybuchu powstał związek Hedviki i Mojmira. „Ekożona” stawia wiele aktualnych pytań: Czego oczekujemy od swoich partnerów? Jakie jest znaczenie porodu naturalnego? Co tak naprawdę oznacza życie w zgodzie z naturą i z samym sobą? Czy naturalny jest na przykład ogród? Albo małżeństwo? Poruszane przez autora poważne tematy zostały ubrane w brawurową narrację. Szczerość, autoironia i humor sprawiają, że mamy do czynienia z powieścią niezwykle inteligentną i nowoczesną. Ta książka rozbawi i pozwoli dowiedzieć się wiele o płci przeciwnej – zarówno kobietom, jak i mężczyznom.

Eko. Ekożona

Złożone relacje polsko-żydowskie, okrucieństwo wojny i zło, które popycha ludzi do największych podłości… Światełkiem w tej przesyconej mrokiem rzeczywistości okazuje się miłość. W 1942 roku do wsi Wielkie Lipy wkracza niewielki oddział niemieckich żołnierzy. Trzydzieści lat później Andrzej Hołotyński, krakowski student, przyjeżdża do Wielkich Lip, gdzie jego ojciec, naukowiec, prowadził wieloletnie badania, i odkrywa mroczne dzieje wioski i tajemnicę skrywaną przez jej mieszkańców. Niemiecki żołnierz Karl Strauch odwiedza wieś w roku 1996, aby u schyłku życia zmierzyć się z własną przeszłością… W nowym, rozszerzonym wydaniu swojej głośnej powieści, Marcin Pilis umiejętnie przeplata trzy plany czasowe i doświadczenia kolejnych pokoleń, odsłaniając czytelnikowi sieć dramatycznych powiązań bohaterów na przestrzeni kilkudziesięciu lat wojennej i powojennej historii. „Pilis budzi ciekawość, która wraz z odkrywaniem tajemnicy Wielkich Lip przechodzi w lęk. Czytamy kolejne ważne rozważania o winie. Zapis historii, którą zawsze piszą zwycięzcy”. Dorota Koman, krytyk literacki, poetka „Dojrzała i odważna proza. Autor wprowadza kilka planów czasowych, kilkadziesiąt postaci, stosuje różne rodzaje narracji, indywidualizuje język bohaterów i świetnie nad tym wszystkim panuje (…). Cały splot wątków dzieje się w jednej zagubionej w lasach i odciętej od świata wiosce, przez co zachowana zostaje klasyczna jedność miejsca, na koniec otrzymujemy iście szekspirowskie zakończenie, ale także i wyjaśnienie tajemniczych wątków, w które autor od pierwszych stron sprawnie wciąga czytelnika”. Piotr Dobrołęcki, Magazyn Literacki Książki

Łąka umarłych

Jaką cenę zapłacisz za życie tych, których kochasz najbardziej? Paweł Darski wciąż opłakuje śmierć ukochanej żony i córki. Kiedy pojawia się szansa na przeprowadzkę do odziedziczonej po rodzicach posiadłości w niewielkim miasteczku, mężczyzna nie zastanawia się długo. Spokój, cisza i równowaga wewnętrzna – właśnie to zamierza odnaleźć w nowym otoczeniu. Nie podejrzewa jednak, że ta decyzja zapoczątkuje serię dramatycznych wydarzeń, których nie spodziewałby się w najgorszych koszmarach. We Wścibnikach bowiem ścierają się wpływy dwóch ortodoksyjnych sekt pod przewodnictwem gotowych na wszystko, fanatycznych wyznawczyń. I co gorsza, każda z nich chce mieć Pawła po swojej stronie... Co zrobi zrozpaczony mężczyzna, gdy jedna z nich znajdzie sposób, by mógł ponownie spotkać się ze swoją rodziną? Czy zrezygnuje, gdy dowie się, jak wysoką cenę przyjdzie mu za to zapłacić? Konrad Gryta - autor powieści grozy pt. "Wymiana".

Wymiana

Jesień 1931 roku. Do luksusowego sanatorium w Zakopanem przyjeżdża młody niemiecki lekarz Matys Dresler ze swoją narzeczoną, a zarazem pacjentką Irą, która ma być dowodem na skuteczność jego rewolucyjnej metody leczenia gruźlicy zastrzykami z płynnego złota. Ośmioro pensjonariuszy wyraża zgodę na udział w eksperymentalnej kuracji – wśród nich jest także młoda mężatka Nina. Ryzykowna chryzoterapia przynosi dobre wyniki... Przynajmniej do chwili, gdy w umysłach pacjentów zaczynają się ujawniać przerażające efekty uboczne, które wywołuje. Autentyczne zapiski Niny Ostromęckiej, które prowadziła podczas tragicznego w skutkach medycznego eksperymentu, stały się podstawą powieści Marcina Szczygielskiego odsłaniającej mroczną tajemnicę krwawych wydarzeń nazwanych przez polskie gazety w 1932 roku „złotą gorączką Sanato”. Marcin Szczygielski stworzył horror, którego lektura wywołuje lodowaty dreszcz i przerażenie, niczym nieustępujące tym, których możemy doświadczać, czytając książki mistrzów tego gatunku.

Sanato

W Tarnowskich Górach życie toczy się swoim rytmem. Rysiek i Łysy, którzy pilnują zabudowań przy wysychającym zalewie Pniowiec, nie mają za wiele do roboty. Nawet gdy na terenie pojawia się tajemnicza porzucona furgonetka, wezwany patrol policji skupia się raczej na rozmowie i zabawie z ochroniarzami, niż na badaniu sprawy. Ostatecznie śledztwo prowadzi w stronę opustoszałego tunelu łączącego zalew z centrum miasta. Po otwarciu pieczary okazuje się, że spokój policjantów i ochroniarzy był nieuzasadniony. Sławomir Nieściur (ur. 1973) - prawnik, urzędnik, pisarz. Debiutował późno, w wieku 42 lat, ale obficie - cyklem "stalkerskim", na który składały się powieści „Wedle zasług" (2016), „Ostatniego zeżrą psy" (2017) i „ Do zobaczenia w piekle" (2018). Mieszka w Lublinie, ale przyszłość chciałby spędzić na Alasce, oddając się lekturze książek i piciu kawy.

Tunel

Bohaterka odprowadza swoją matkę w ostatnią podróż, początkowo niecierpliwie, ale wraz z upływem czasu coraz czulej. Jednocześnie jakby od nowa, a może po raz pierwszy, uczy się ją kochać i rozumieć własne uczucia w trudnej, bo podwójnej roli córki i matki. To książka o miłości. Niemożliwej, ale w końcu spełnionej. Bohaterkami są trzy kobiety reprezentujące trzy pokolenia. ANNA PIWKOWSKA: Doskonała, psychologiczna proza, rzadkość we współczesnej literaturze polskiej. ZYTA RUDZKA: Ta powieść mówi biegle językiem mądrości. Tłumaczy miłość dla zaawansowanych. Przeprowadza przez ból. Nie daje się zapomnieć. WOJCIECH EICHELBERGER: Powieść zachwycić może inteligencją, zmysłem obserwacji i introspekcji, a także wyrazistym rysunkiem postaci pełnych życia i głębi, psychologicznie spójnych i przekonujących. Wszystko to autorka osiąga, używając bardzo prostych i oszczędnych środków pisarskich. Przypomina w tym starych japońskich mistrzów, zdolnych kilkoma pociągnięciami pędzla wydobyć z malowanego obiektu jego najgłębszą istotę. KATARZYNA NAZAREWICZ: Dzięki tej książce może wreszcie uniosę ciężar pożegnania z mamą. Może uda mi się lepiej zrozumieć, co zostaje w nas z miłości, jaką dają nam najbliżsi, i jak bardzo się trzeba starać, żeby w porę pokazać im, jak ich kochamy. GRANICE.PL: Niekiedy potrzebujemy wiele czasu, aby pokochać własną matkę. Dochodzi się do tej miłości mozolnie, scalając rozrzucone fragmenty wspólnego życia, które dopiero po dokładnym obejrzeniu okazują się rzeczywiście cenne. Drobiazgi i okruchy wspomnień po latach układają się w nowy wzór, a osoba, która wydawała się nam bliska, staje się naprawdę droga. Ale czasami, żeby to zrozumieć, trzeba spóźnić się z uczuciem. To piękna i mądra książka o trudnej i kruchej miłości do matki, o przemijaniu i dojrzewaniu, a także o tym, jak rodzina determinuje los poszczególnych jej członków. Człowiek jak kamyk zanurza się w niej coraz głębiej, kręgi rozchodzą się po tafli wody, ale po chwili odbijają się od brzegów, żeby powrócić. Nawet jeśli jest w tym procesie wiele cierpienia, jest też zazwyczaj i miłość. Trzeba tylko nauczyć się ją rozpoznać we właściwym momencie, a jeśli będzie już za późno, znaleźć chociaż pociechę w pamięci. MONIKA (lubimyczytac.pl): Książka jest fajnie napisana, przedstawione jest życie z różnych punktów widzenia. Może ona uświadomić czytelnikowi, że to co dla niego jest czarne, dla innych może być białe. Dobrze i szybko się ją czyta. Pozostawia też kilka kwestii do przemyślenia. DOROTA SMOLEŃ: Bohaterkami powieści są trzy kobiety: matka, córka i wnuczka. Ich postaci są świetnie skonstruowane – głębokie, prawdziwe, przekonujące. Autorka pisze piękną polszczyzną, dzięki czemu tę niełatwą książkę czyta się znakomicie. Proste słowa bez ozdobników i modnych eksperymentów językowych niosą bardzo ważną treść, która wzrusza i pozostaje w pamięci. Narratorką jest kobieta w średnim wieku, matka nastoletniej córki stanęła przed koniecznością zaopiekowania się nieuleczalnie chorą matką. Obawiała się, że znowu stanie się dzieckiem na posyłki, że wymagająca matka znowu będzie kierować jej życiem, przed czym uciekła wiele lat temu wyprowadzając się z domu. Bała się utraty niezależności, była gotowa walczyć o swoje terytorium. Na początku była pełna zapału. Oddała matce swój pokój, zatrudniła panią do opieki w ciągu dnia, wyznaczyła reguły, ustaliła zasady. Ale wszystko zaczęło się sypać jak domek z kart... Nota: cytowane powyżej opinie cytowane są we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Olga Bołdok.

Miłość. Reaktywacja

Jedno wydarzenie, jedna krótka, tragiczna chwila całkowicie odmienia życie małej Gabrysi. Po śmierci matki dziewczynka wychowuje się pod opieką nieczułego i zagubionego ojca, pogrążonej w starczych rozważaniach babki oraz krążących po domu... duchów. Dorastanie na polskiej wsi pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku nie jest łatwe. O zapomnianą przez rodzinę Gabrysię powoli zaczyna się upominać życie wraz ze swoimi odwiecznymi prawami, zwierzęcością i okrucieństwem. Anna Musiałowicz stworzyła kolejną przejmującą opowieść, której główną bohaterką jest słowiańska wieś, daleka od sielskości, pełna demonów i przesądów, pokutujących w naszym społeczeństwie do dziś.

Śnieg jeszcze czysty

Opowieść o życiu po wielkim zranieniu. O mężczyźnie, który nie powinien stać się mężem, i kobiecie, która dowiaduje się, że jest tylko żoną. Beata sądziła, że wiedzie zwyczajne, spokojne życie, jak wiele innych kobiet. Prowadzi własną kwiaciarnię i wraz z mężem Markiem wychowuje dwunastoletniego syna. Pewnego dnia Marek oświadcza, że odchodzi. Spotkał miłość swojego życia… Beacie wali się cały świat. Początkowo trudno jest jej w to wszystko uwierzyć. Później przychodzi rozpacz, bezsilność i poczucie bycia oszukaną. Musi stawić czoło przeciwnościom i budować nowe życie dla siebie i syna. I dalej wydaje się, że jest to historia, która spotyka wiele kobiet, gdyby nie to, że miłością Marka okazuje się mężczyzna.

Niechciana prawda

Nie wiem, który z nas był najbardziej podekscytowany, gdy ja i dwóch moich kumpli zarzuciliśmy na siebie plecaki i wyruszyliśmy na szlak. Tuż przed tym, jak skręcaliśmy z naszego podwórka, odwróciłem się, by pomachać po raz ostatni. Ktoś mógłby pomyśleć, że ruszamy na wojnę albo coś, bo ciocia Lou płakała ze wzruszenia i wycierała oczy chusteczką. A myśmy tylko po prostu dorastali. Ciężko jest poukładać sobie w głowie wszystkie te nowe uczucia. Ostatnio dużo myślę o córce naszego nowego nauczyciela, Kamelii. Od razu było widać, że ta śliczna dziewczyna wpadła też w oko Jackowi Berry. Lecz w życiu bym nie przypuszczał, do czego mój przyjaciel się posunie, by zdobyć jej względy… O serii Akcja dzieje się na amerykańskiej farmie, pod koniec XIX wieku. Josh Jones zdaje sobie sprawę, że jego rodzina nie jest typowa, ale to jedyne życie, jakie kiedykolwiek poznał. Ciocia Lou, dziadek, wujek Charlie i pradziadek - wszyscy ukształtowali młodego mężczyznę, jakim się stał. Ale kiedy dorasta, Josh zaczyna stawiać czoła ważnym pytaniom dotyczącym życia, miłości i wiary. Trzy miliony książek sprzedanych w serii (na świecie). Rekomendacje: Wzruszająca i pełna Bożych wartości opowieść, która będzie się podobać zarówno dorosłym jak i młodzieży. Przygody i przeżycia bohaterów mogą być doskonałą inspiracją do cennych rozmów w rodzinie. Polecam! Dr Piotr Wołochowicz, teolog, autor serii książek „Wierzące Dzieci”, Dyrektor Fundacji Misja Służby Rodzinie Janette Oke Znana kanadyjska autorka ponad 70 książek, między innymi sześciotomowej powieści Głos serca (na jej podstawie nakręcono znany w Polsce serial). W Polsce wydana została także jej bestsellerowa seria: Miłość Przychodzi Łagodnie oraz powieść z czasów biblijnych: Śledztwo Setnika. Dodatkowe informacje Autorzy: Janette Oke Czyta: Mikołaj Sierociuk Muzyka: Mate.O ISBN: 978-83-66681-06-4 Tłumaczenie: Dominika Głowa Tytuł oryginału: The Winds of Autumn, seria: Seasons of the Heart Seria: #PragnieniaSerc, tom 2 Format: CD-MP3 Opakowanie: zafoliowany digipack 14x19cm Wydawnictwo: Psalm18.pl Rok premiery: 2020 Tytuły w serii #PragnieniaSerc 1. Pewnego razu latem 2. Powiew jesieni 3. Zima nie trwa wiecznie 4. Wiosenna obietnica Wybrane fragmenty recenzji "Lubię książki, w których akcja jest na tyle spokojna, że pozwala mi wejść w codzienność bohaterów. Interesują mnie zwyczajne perypetie, wybory dokonywane każdego dnia, wzrastanie na drodze życia. A jeśli - oprócz typowo obyczajowych walorów - powieść ma duchowy przekaz, jestem zachwycona! ☺️ Do takich książek należy powieść "Powiew jesieni" autorstwa Janette" imperfectdaughter.ola @Instagram "Przeczytałam jednym tchem, kontynuacja "Pewnego razu latem". Autorka rewelacyjnie wczuła się w postać dorastajacego chłopaka i w tak żartobliwy sporób. Wiele zabawnych momentów, ale i ważnych życiowo treści. Momentami wzruszajaca. Wszytko czego można chcieć od powieści! :)" Użytkownik Ceneo "(...) Bardzo spodobało mi się to, że Josh nie jest idealny. Ma słabości jak każdy z nas i dlatego z łatwością możemy się z nim utożsamić. (...) Nie przepadam za opasłymi książkami, ale żałowałam, że ta nie ma przy najmniej 800 stron. Tak wciąga! Nie mogę się doczekać kolejnych części tej serii." Magazyn Droga "(...) Powieści napisane są niezwykle przyjemnym językiem, są pełne ciepła, a także nutki nostalgii. Mimo swobodnego i lekkiego języka, poruszają niemało poważnych zagadnień, z którymi mamy do czynienia w swoim życiu. Podejście do Boga i wiary, do pracy, do swoich obowiązków; miłość, przyjaźń, szacunek do drugiego człowieka. Książki fantastycznie się czyta i czas spędzony przy nich to prawdziwa przyjemność!" Blog Wielopokoleniowo [O "Pewnego Razu Latem" i "Powiew Jesieni"] "Jak to możliwe, ze tak prosta i sielska opowieść zawiera aż tyle fundamentalnych prawd na temat życia? Książka Janette Oke porusza do głębi, kieruje nasze myśli ku Stwórcy a przy tym daje niezwykłeodprężenie. Bohaterów "Powiewu Jesieni" mieliśmy już okazję poznać w pierwszym tomie z serii "Pragnienia serc". Młody Joshua zdążył już nieco podrosnąć. Doświadcza życiowych dylematów, konfrontuje swoją wiarę. Zauroczenie, Bóg, rodzina, ewolucjonizm, utrata bliskiej osoby. A wszystko to między łowieniem ryb a pójściem na biwak. Polecam z całego serca, warto wybrać się we wspólną podróż z naszym rezolutnym bohaterem." Kaja Ciszewska - Wzrastanie

#PragnieniaSerc

POWIEW JESIENI - Edycja specjalna (Muzyka Mate.O)

„Co będziesz robił po skończeniu szkoły?” – wszyscy zadają mi to pytanie. Został nam jeszcze tylko miesiąc i wygląda na to, że jedynie ja spośród uczniów naszej małej szkoły nie mam konkretnych planów. Modlę się i modlę w tej sprawie, lecz wciąż nie mam odpowiedzi. Czy Bóg prowadzi mnie do tego, bym został duszpasterzem? Farmerem? Mężem? Życie to pasmo różnych wyborów. Najtrudniejsze jest, by się na coś zdecydować. O serii Akcja dzieje się na amerykańskiej farmie, na początku XX wieku. Josh Jones zdaje sobie sprawę, że jego rodzina nie jest typowa, ale to jedyne życie, jakie kiedykolwiek poznał. Ciocia Lou, dziadek, wujek Charlie i pradziadek - wszyscy ukształtowali młodego mężczyznę, jakim się stał. Ale kiedy dorasta, Josh zaczyna stawiać czoła ważnym pytaniom dotyczącym życia, miłości i wiary. Trzy miliony książek sprzedanych w serii (na świecie). Janette Oke Znana kanadyjska autorka ponad 70 książek, między innymi sześciotomowej powieści Głos serca (na jej podstawie nakręcono znany w Polsce serial). W Polsce wydana została także jej bestsellerowa seria: Miłość Przychodzi Łagodnie oraz powieść z czasów biblijnych: Śledztwo Setnika. Dodatkowe informacje Autorzy: Janette Oke Czyta: Mikołaj Sierociuk Muzyka: Mate.O ISBN: 978-83-66681-28-6 EAN: 9788366681286 Tłumaczenie: Dominika Głowa Tytuł oryginału: Winter is Not Forever, seria: Seasons of the Heart Seria: #PragnieniaSerc, tom 3 Format: MP3 (link do plików wysyłany emailem) Czas: 6 godz. 5 min. Wydawnictwo: Psalm18.pl Rok premiery: 2022 Tytuły w serii #PragnieniaSerc 1. Pewnego razu latem 2. Powiew jesieni 3. Zima nie trwa wiecznie 4. Wiosenna obietnica Wybrane fragmenty recenzji "Lubię książki, w których akcja jest na tyle spokojna, że pozwala mi wejść w codzienność bohaterów. Interesują mnie zwyczajne perypetie, wybory dokonywane każdego dnia, wzrastanie na drodze życia. A jeśli - oprócz typowo obyczajowych walorów - powieść ma duchowy przekaz, jestem zachwycona! ☺️ Do takich książek należy powieść "Powiew jesieni" autorstwa Janette" imperfectdaughter.ola @Instagram "Przeczytałam jednym tchem, kontynuacja "Pewnego razu latem". Autorka rewelacyjnie wczuła się w postać dorastajacego chłopaka i w tak żartobliwy sporób. Wiele zabawnych momentów, ale i ważnych życiowo treści. Momentami wzruszajaca. Wszytko czego można chcieć od powieści! :)" Użytkownik Ceneo "(...) Bardzo spodobało mi się to, że Josh nie jest idealny. Ma słabości jak każdy z nas i dlatego z łatwością możemy się z nim utożsamić. (...) Nie przepadam za opasłymi książkami, ale żałowałam, że ta nie ma przy najmniej 800 stron. Tak wciąga! Nie mogę się doczekać kolejnych części tej serii." Magazyn Droga "(...) Powieści napisane są niezwykle przyjemnym językiem, są pełne ciepła, a także nutki nostalgii. Mimo swobodnego i lekkiego języka, poruszają niemało poważnych zagadnień, z którymi mamy do czynienia w swoim życiu. Podejście do Boga i wiary, do pracy, do swoich obowiązków; miłość, przyjaźń, szacunek do drugiego człowieka. Książki fantastycznie się czyta i czas spędzony przy nich to prawdziwa przyjemność!" Blog Wielopokoleniowo [O "Pewnego Razu Latem" i "Powiew Jesieni"] "Jak to możliwe, ze tak prosta i sielska opowieść zawiera aż tyle fundamentalnych prawd na temat życia? Książka Janette Oke porusza do głębi, kieruje nasze myśli ku Stwórcy a przy tym daje niezwykłeodprężenie. Bohaterów "Powiewu Jesieni" mieliśmy już okazję poznać w pierwszym tomie z serii "Pragnienia serc". Młody Joshua zdążył już nieco podrosnąć. Doświadcza życiowych dylematów, konfrontuje swoją wiarę. Zauroczenie, Bóg, rodzina, ewolucjonizm, utrata bliskiej osoby. A wszystko to między łowieniem ryb a pójściem na biwak. Polecam z całego serca, warto wybrać się we wspólną podróż z naszym rezolutnym bohaterem." Kaja Ciszewska - Wzrastanie

ZIMA NIE TRWA WIECZNIE

Fascynująca opowieść osadzona w dramatycznych wydarzeniach u zarania chrześcijaństwa. Pierwsi chrześcijanie uciekają przed prześladowaniami. Ich głównym ciemiężycielem jest fanatyczny młody faryzeusz, który nie zdaje sobie sprawy, że nieświadomie wspiera Boży nakaz szerzenia prawdy „aż po krańce ziemi”. Julia ma wszystko, co można kupić za pieniądze, mimo to ona i jej matka są traktowane gorzej niż obywatele drugiej kategorii. Gdy dziewczyna odkrywa tajemnicę, jaką przez lata skrywał jej grecki ojciec, jest załamana. Jej przyszłość stoi pod znakiem zapytania. Brat Abigail, Jakub, próbuje odkryć swoje własne miejsce jako chrześcijanin. Czy to oznacza zrezygnowanie z euforii i przygód związanych z jego dotychczasowym zajęciem jako strażnika karawan? Zatrudniony do ochrony karawan bogatego kupca na tajemniczym Szlaku Kadzidłowym, Jakub przekazuje również listy i wiadomości między społecznościami wierzących rozrzuconymi po całym kraju. Jest zaniepokojony, gdy dowiaduje się, że Julia również jest kurierem. Czy będą umieli odłożyć na bok wzajemny brak zaufania dla dobra wspólnej misji? Niewiarygodne spotkanie na drodze do Damaszku niesie za sobą konsekwencje mające wpływ na znacznie więcej niż tylko życie Jakuba i Julii. Seria Kroki Wiary: ŚLEDZTWO SETNIKA UKRYTY PŁOMIEŃ DROGA DO DAMASZKU O autorach Janette Oke Znana kanadyjska autorka ponad 70 książek, między innymi sześciotomowej powieści Głos serca (na jej podstawie nakręcono serial). Davis Bunn Czterokrotny zdobywca nagrody Christy Award, bestsellerowy autor książek sprzedanych w ponad 7 milionach nakładu w 20 językach. Czyta: Wojciech Stolorz Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Jeszcze na studiach zagrał rolę Konrada oraz Maski w przedstawieniu „Wyzwolenie” nominowanym do Złotej Maski. Występuje również w znanym musicalu Piloci. "Dzięki tej książce można na nowo zrewidować swoją wiarę i zrozumieć jej zawiłe korzenie." Wojtek Stolorz Dodatkowe informacje Autorzy: Janette Oke, Davis Bunn Tłumaczenie: Małgorzata Wołochowicz Tytuł oryginału: Damascus Way Wydawnictwo: Psalm18.pl Premiera: 18 wrzesień 2020 ISBN: 978-83-955619-8-6 Czas nagrania: 14.5 godz. Czyta: Wojciech Stolorz Recenzje GAZETA POLSKA (...) Finalnie okaże się, że tak odległe w czasie i miejscu wyzwania, przed którymi stoi człowiek, są absolutnie tożsame z dzisiejszymi. Zmieniło się wszystko i nic jednocześnie. Od najprostszego dylematu „być czy mieć”, po filozoficzne pytania o to, co czyni nas ludźmi cywilizowanymi. Proces upodmiotawiania człowieka, nadawania mu godności, mógł odbyć się tylko drogą miłości. Miłości Boga do człowieka. Pokazanie tego procesu jako historycznej prawdy krzewienia chrześcijaństwa to fenomenalna siła książki „Droga do Damaszku”. W pewnym sensie to także jej niespodziewana wartość. Bo tę prawdę odkrywa się mimochodem, bez narzuconej narracji autorów. Boże dobro, którego doświadczają bohaterowie, jest czymś naturalnym i bezsprzecznym." Recenzje książki Śledztwo Setnika (tom 1): Fundacja Misja Służby Rodzinie: "Choć najważniejszy wątek toczy się wokół śledztwa w sprawie ciała Jezusa, to obok tego dzieje się fascynujący wątek uczucia między głównymi bohaterami oraz ich głębokie przemiany, gdy muszą zmierzyć się z nieoczekiwaną Prawdą." Monika Odrobińska, Tygodnik Idziemy: "Na początku lektury nasuwa się wspomnienie obrazu „Upadek Ikara” Pietera Breughla, na którym doniosłe wydarzenie widać dopiero w dalszym planie, bo na pierwszy wysuwają się zadania dnia codziennego. Mesjasz umarł na krzyżu, a miasto żyje, jak gdyby nigdy nic. Dopiero gdy wchodzimy w jego zakamarki, w których zbierają się pierwsi chrześcijanie, czujemy bicie serca rodzącego się nowego Kościoła. Bohaterowie książki mają odkryć, co „knują” chrześcijanie. „Co, jeśli odkryjesz prawdę, a ona zniszczy twoje dotychczasowe życie? (…) I co, jeśli to cię zmusi do zostawienia twoich ambicji i pragnień”? – pyta tytułowego setnika Józef z Arymatei. Zarówno żołnierz na usługach Piłata, jak i służąca żony gubernatora Jerozolimy Lea odkryją o wiele więcej, niż się spodziewali, a ich życie nigdy już nie będzie takie samo." Pełny tekst: http://idziemy.pl/kultura/bez-dowodow/57773 Magazyn Droga "Powieść dla miłośników historii i przygód. Męskie serca zabiją szybciej, podążając śladami setnika Albana z Galilei, który marzy o wielkiej karierze. Dziewczęce serca podążą za Leą, której Poncjusz Piłat ma wybrać męża. Oboje spotkają się z wielką Tajemnicą (...)" Blog Wielopokoleniowo "Książka czytana było jednocześnie przeze mnie i przez mojego męża. Kiedy ja robiłam przerwę w czytaniu, porywał mi ją małżonek. Z dużym zainteresowaniem śledziłam przemyślenia i wewnętrzne rozterki Lei. Mąż z kolei zaczytywał się we wszelkich żołnierskich akcjach i intrygach. Świetnie napisana powieść, bogata i wielowątkowa, która przenosi nas w świat początków chrześcijaństwa. Jeśli lubicie naprawdę dobrą, rozbudowaną lekturę, gorąco polecamy!"

Kroki Wiary

DROGA DO DAMASZKU

A gdyby towarzyszące nam lęki nagle stały się rzeczywistością? Sepia to malownicze miasteczko, w którego sercu znajduje się księgarnia Papierowa Sowa. Jej właścicielka, Zuza, znana jest z sarkastycznego poczucia humoru, ale też życzliwości i troskliwości, które okażą się niezbędne, gdy pod jej opiekę trafi dwunastoletnia Ola, dochodząca do siebie po stracie matki. Niespodziewanie życie w miasteczku zmienia się w koszmar. Odciętą przez powódź Sepię zaczynają nękać tajemnicze śmiertelne wypadki, wywołujące panikę wśród mieszkańców. W obliczu nieznanego zagrożenia Zuza musi chronić siebie i Olę, która jako pierwsza dostrzega zależność między licznymi tragediami. Wspólnie podejmą próbę powstrzymania lawiny katastrof, zanim ta zniszczy wszystko, co kochają. Czy zdołają obronić się przed własnym strachem? Mroczna opowieść o potędze przerażenia. Gęsta, klaustrofobiczna atmosfera i skradające się niepostrzeżenie niebezpieczeństwo wywołują dreszcz biegnący wzdłuż kręgosłupa i nie pozwalają oderwać się od lektury. *** „Kluczem do wspaniałej historii jest mnogość emocji, które potrafi wywołać. W »Sepii« doświadczamy całego ich spektrum. Jest oczekiwanie i zaskoczenie, przyjemność i ból, miłość i gniew, spokój i obłęd, a nade wszystko normalność i przerażenie. Tutaj zło nie skrada się do swoich ofiar, lecz atakuje znienacka niczym kobra. Polecam!” – Grzegorz Kopiec, autor. *** „Jak wiele zła może się zdarzyć w odciętym od świata miasteczku? Poznajcie moc, która przemienia myśli w zdarzenia, gdy negatywne emocje karmią nikczemność. Tu dewiacje biorą górę nad rozsądkiem, a lepka atmosfera niepewności wyzwala pierwotne instynkty. Macie odwagę odwiedzić Sepię?” – Aneta Kwaśniewska, Książki w eterze. *** „Sepia nie jest zwykłym miasteczkiem... Sepia jest miejscem, gdzie wszystko, czego się boisz, Cię odnajdzie. A kiedy już to zrobi, nie będziesz w stanie przed tym uciec... Klaudia Zacharska zabiera nas na wyprawę w głąb naszych lęków, prosto w mroczne zakamarki dusz, wydobywając z nich najgorsze koszmary... Polecam!” – Mariusz Srebny, Kilka zdań o. *** „Klaudia Zacharska powraca z mocnym przytupem! Dreszcz niepokoju, mroczny klimat i dynamiczne zwroty akcji to tylko kilka określeń »Sepii« – jej najnowszej powieści. Dlatego podczas czytania uważaj, czego się boisz... Autorka po raz kolejny udowadnia, że #grozajestkobietą. Gorąco polecam!” – Magda Paluch, Grozownia. *** „Ta książka to zmaterializowane na papierze lęki, które Was nurtują. To obawy, które nie dają Wam zasnąć. To strach, który nagle wyskakuje zza pleców. To lodowaty powiew wiatru w letni wieczór. To niepokój w środku dnia i horror w środku nocy. Czyste zło. Emocjonalny wampiryzm. Znakomita powieść grozy” – Paweł Stryjecki, Uncelek.

Sepia

Ona – z przeszłością, o której każdy chciałby zapomnieć. On – wzbudza w niej dawno wyparte uczucia. Łączy ich wiele i dzieli jeszcze więcej. Kobieta wzbrania się przed pożądaniem, które budzi w niej nieznajomy, i stara się jak najbardziej go do siebie zniechęcić. Pamięta, że miłość to wyłącznie niebezpieczeństwo. Gdy jednak przeszłość powraca do niej ze zdwojoną siłą, Octavia Russo musi stawić czoło nie tylko śmiertelnemu wrogowi, ale także miłości, która zjawia się niespodziewanie. Tym razem na szali jest jej życie, ale również życie mężczyzny, który zajął drugą połowę jej serca. Czy uda jej się wyjść cało z tej sytuacji? Jak wiele będzie musiała poświęcić, aby uratować życie człowieka, którego pokochała? Co, jeżeli jej plan się nie powiedzie, planu B nie będzie, a dziewczyna będzie musiała wybrać drogę, która zaważy na losie wszystkich? Czy Octavia pokona duchy przeszłości? Jak skończy się rozgrywka, która zaczęła się dawno temu? Nie wszyscy wygrają tę walkę.

Druga połowa serca

Ten audiobook to wydarzenie! Po raz pierwszy do Słuchaczy trafia znakomita proza Feliksa Falka, reżysera „Wodzireja”, „Samowolki” i „Komornika”. Kto zajrzy do tych snutych przez wybitnego twórcę opowieści prawdopodobnych i prawdziwych, ten trafi do świata, w którym znajdzie znane z autopsji doświadczenia. Poczuje absurd dnia codziennego. Ugryzie go sumienie. Nie będzie jednak poddawany ciężkim rekolekcjom. Najważniejsze przecież, aby historie były ciekawe. „Gmachem” rządzi Autor, który umie opowiadać. Proza jak współczesna przypowieść. Zaskakująca alegoriami i iluzorycznym realizmem. „Gmach” ma swoich kafkowskich bohaterów i surrealne rekwizyty. Jest w nim i śmieszno, i straszno. Tu dzieje się jak w filmie. Oto osiemnaście opowieści. Sprawdźcie, jak żyje się w gmachu, jakie kościotrupy kryją się w szafach, co zrobić, gdy przyjdzie do was zawiadomienie o waszej śmierci, i dowiedzcie się, dlaczego portier to bardzo niebezpieczna profesja. *** „Feliks Falk, wybitny reżyser, świetnie wyreżyserował swoje opowieści. Jest w nich rzeczywistość, ale też nierzeczywistość i magia” – Tomasz Jastrun.

Gmach. Opowieści prawdopodobne i prawdziwe

Człowiek żywi nadzieję, a nadzieja żywi człowieka Jeden z najwybitniejszych współczesnych polskich filozofów bada zjawisko podejrzane i mało komentowane, z pogranicza serca i rozumu, a jednocześnie bardzo ludzką, emocjonalną potrzebę. Czy o nadzieję trzeba walczyć? Dlaczego za nadzieję uważa się często coś, co wcale nią nie jest? Autor tropi losy nadziei – od Platona po Tischnera. Uważnie przygląda się definicjom św. Tomasza i Jacka Dukaja. I wreszcie opisuje, jak sam widzi nadzieję – zwłaszcza tę zderzoną z powszechnym poczuciem beznadziei. Jak rozwijało się myślenie o niej od czasów starożytnych aż po współczesność? Publikacja niebywale trafia w swój czas. Jeszcze pamiętamy pandemię, dotyka nas wojna, załamują się światowe gospodarki. A książka niesie pocieszenie. Swoją mądrą książką Jacek Filek odpowiada na potężny kryzys nadziei. Nie proponuje jednak zbioru zaleceń – jak żyć (z nadzieją), ale historię filozoficznej refleksji nad tym pojęciem. Taki zamysł może wydawać się luksusem w czasie, gdy uzasadniony lęk przed jutrem paraliżuje naszą zdolność do oczekiwania na coś dobrego. A jednak analizy Filka są bezcenne, bo pokazują, że właśnie krytyczne myślenie może przybliżyć nas do nadziei, która liczy się z lękiem, i nie jest matką głupich. Autor przekonuje, że możemy nie tylko rozpaczać, ale też „nadziejować”. Bo nadzieja nie jest uczuciem, stanem pasywnym, w który popadamy, lecz przyrodzoną zdolnością do akceptacji świata. Jak pisała Emily Dickinson, jest „tym upierzonym / Stworzeniem na gałązce / Duszy” (tłum. S. Barańczak). dr hab. Łukasz Tischner Jacek Filek – filozof, emeryt. prof. zw. UJ, wydał .: Z badań nad istotą wartości etycznych (Kraków 1996), Filozofia jako etyka (Kraków 2001 – nominowana do Nagrody Jana Długosza dla najlepszej książki w dziedzinie humanistyki), Filozofia odpowiedzialności XX wieku (Kraków 2003 – nagroda ministra), Etyka. Reinterpretacja (Kraków 2014 – nagroda im. ks. Józefa Tischnera). Jego artykuły były publikowane . w „Kwartalniku Filozoficznym” czy „Tygodniku Powszechnym”. Uzyskał patent dla „Szachownicy dla trzech osób” – wynalazek zdobył medale na światowych wystawach w Norymberdze i w Brukseli.

O nadziei Historyczne i analityczne wprowadzenie do fenomenologii nadziei

Historia współczesnej rodziny z zagadką z przeszłości w tle Widok nieznajomej, kpiąco uśmiechniętej kobiety na rodzinnym filmie prowokuje do wznowienia poszukiwań zaginionego przed laty ojca rodziny. Żona zaginionego, ponadosiemdziesięcioletnia Irena, ma już dosyć – rachunków, obiadów, własnych dzieci. Najbardziej ma dość uporu swojego syna, któremu zniknięcie ojca nie daje spokoju i który za wszelką cenę dąży do wyjaśnienia rodzinnej tajemnicy. Prowadzone przez niego poszukiwania przyniosą rodzinie niepokój. Czy wszystkie zagadki trzeba rozwiązywać? Zwłaszcza że nie wszystkie odpowiedzi będą miłe, a niektóre pytania nadal pozostaną otwarte.

Zniknięty

Anna, aby uwolnić się od traumy z dzieciństwa, porzuca pracę dziennikarki i emigruje do Kanady. Nie potrafi jednak zapomnieć bólu i cierpienia. Dopiero miłość kalekiego Paula wyzwala w niej siłę do walki z tragicznym wspomnieniem. Po 20 latach zmagania się z przeszłością, pod wpływem zapoczątkowanej przemiany, postanawia pojechać do Polski. Czy Annie uda się uwolnić od nękających ją koszmarów, a żółta sukienka, symbol zła, stanie się dla niej ponownie tym, czym była kiedyś – darem miłości? „Żółta sukienka” to powieść o emigracji, niespełnieniu zawodowym, przeżyciach z dzieciństwa, które ciążą na nas przez całe życie, o próbie poradzenia sobie z nimi, o ucieczce od miłości, która jest jednocześnie jedyną nadzieją na psychiczne uzdrowienie Anny. Pamiętnik pisany w formie opowiadań jest jej powiernikiem. To z nich zakochany w Annie Paul dowiaduje się o jej rodzicach, dzieciństwie i młodości. Wyjazd do Polski staje się dla Anny początkiem nowego życia. Po powrocie jest w stanie wyznać Paulowi swoją największą tajemnicę. fragmenty recenzji „Są takie książki, po których przeczytaniu wokół nas rozchodzi się jedynie dudniąca i przejmująca cisza. Są książki, które budzą tak silne emocje, że żadne słowa nie są w stanie ich wyrazić. Jakaż szkoda, że tak często są to pozycje jeszcze nieodkryte! Przede mną leży prawdziwa perełka. Niepozorny wolumin, którego okładka, choć intrygująca, nie zapowiada pokładów bólu, przez który będziemy musieli się przedrzeć, nim dobrniemy do końca. Mimo jedynie 159 stronic, lektury tej nie można nazwać łatwą. Czyta się ją z wieloma przerwami, by dać sobie czas na odpoczynek, na odetchnięcie i uporządkowanie myśli. Nie sposób wyobrazić sobie, że tę historię z pewnością ktoś przeżył i nie miał możliwości odcięcia się od swojego cierpienia.” Anna Szczurek „Zapraszam Cię do czytania, do zapoznania się z wyjątkową powieścią pisaną bardzo przystępnym językiem i aż dziwi fakt, że to debiut. Pozazdrościć warsztatu Autorce – ale nie tylko, przede wszystkim niebywałej zdolności przekazywania słowem, obrazów i emocji. Zapraszam Cię do świata, gdzie moim zdaniem, fikcja literacka miesza się z prawdą życia.” Marta Grzebuła „Beata Gołembiowska zadebiutowała w bardzo dobrym stylu, pokazując, że ludzkie tragedie, nawet po parunastu latach, w dalszym ciągu są otwartymi ranami. „Żółta sukienka” to dramatyczna lektura, jednakże zarazem bardzo, wręcz boleśnie, prawdziwa.” Kamila Graczyk

Żółta sukienka

Jedyny sposób, by przetrwać trudny czas, to uwierzyć, że kiedyś jeszcze będzie dobrze. Rok 1989. W Polsce nadchodzi czas wielkich zmian, a na ulicach czuć coraz bardziej optymistyczne nastroje. Udzielają się one również Michałowi Rogińskiemu, który z coraz większą nadzieją patrzy w przyszłość. Wierzy, że wkrótce powróci do kraju jego żona, Ola, która w stanie wojennym musiała wyjechać z Polski, by ratować życie ich córki. Jednak los i źli ludzie szykują im jeszcze wiele traumatycznych przeżyć. Podejrzewany o współpracę z obcym wywiadem Michał stanie przed wyborem, od którego zależeć będą dalsze losy jego najbliższych. Czy powtarzane przez niego niczym mantra słowa: „Już będzie dobrze” w końcu doczekają się spełnienia? Burzliwe czasy przełomu, rzeczywistość pełna absurdów i niedorzeczności, a w tym wszystkim ludzie, którzy na przekór wszystkiemu próbują po prostu być szczęśliwi… „Najważniejsza” to poruszająca opowieść o wierności, zaufaniu i sile, jaką daje prawdziwa miłość. Jan Śleszyński - z zawodu inżynier nawigator, oficer Marynarki Wojennej w stanie spoczynku. Urodził się w Olsztynie w 1949 roku, gdzie spędził młodość. Dwadzieścia lat później rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej, a w grudniu 1970 roku był świadkiem tragicznych zajść w Gdyni. Jako oficer marynarki wojennej pełnił służbę na stanowiskach sztabowych. Obecnie jest emerytem i mieszka w Korzystnie, w gminie Kołobrzeg. W swoich powieściach ukazujących przełomowe lata najnowszej historii Polski stara się obalać mity związane z tamtymi wydarzeniami. Dotychczas opublikował „Czyszczenie broni” i „Przepustkę od Pana Boga”, opisujące odpowiednio tragiczne wydarzenia Grudnia ‘70 oraz powstanie Solidarności i stan wojenny. „Najważniejsza” to trzecia i zarazem ostatnia książka z tego cyklu, która przedstawia wydarzenia przełomowego 1989 roku.

Michał

Najważniejsza

 Z ogromnego skarbca modlitw pozostawionych nam przez świętych proponujemy zaledwie kilka. Mamy nadzieję, że wsłuchiwanie się w ich słowa może pomóc w odnalezieniu swojej własnej drogi prowadzącej do spotkania z nieskończenie dobrym Ojcem, z Jego Synem Jezusem Chrystusem i z Duchem Świętym.

Najpiękniejsze modlitwy Świętych

Akcja tej powieści toczy się w sierpniu i wrześniu 1939 roku. Jej fabuła obejmuje dwa plany – obraz rodziny Łajbów ze środowiska snobistycznej pseudoarystokracji, skorumpowanej finansjery mającej powiązania z wojskiem i dyplomacją, programowo amoralnej, ukazanej z dużym dystansem; oraz pierwsze, tragiczne miesiące agresji Niemiec na Polskę. Jak trafnie wskazuje tytuł, w utworze tym wiele jest wątków erotycznych, często dość odważnych. „Miłosny atlas anatomiczny” to ostatnia powieść jaką napisał Michał Choromański opublikowana już po jego śmierci. WACŁAW SADKOWSKI – POSŁOWIE: Powieść, której lekturę czytelnicy właśnie ukończyli, jest ostatnim większym, powieściowym utworem Michała Choromańskiego; w jego papierach pośmiertnych pozostały jeszcze seria nowel czy raczej anegdot wspomnieniowych, zatytułowana „Memuary” (znana czytelnikom „Przekroju”, który drukował te utwory w odcinkach), kilka nowel, cztery nie opublikowane dramaty i cykl wierszy. Na ostatnich utworach, nowelach i powieściach, ciąży znamię uporczywego zmagania się autora z chorobą, z postępującym kryzysem witalnych i energii twórczej. Na ostateczne dopracowanie redakcyjne z wydawcą utworów przeznaczonych do wydania książkowego nie starczyło już sił ani czasu. Czytając powieść w maszynopisie, miałem wrażenie, że odbieram ostatnią wolę pisarza, jego ostatnie słowa pisarskie. Stanęło przede mną zadanie krytyczne wyjątkowo trudne i odpowiedzialne: asystowanie przy trzecim wkraczaniu Michała Choromańskiego do literatury polskiej. Michał Choromański wkraczał bowiem do literatury polskiej już dwukrotnie. Po raz pierwszy wkroczył do niej w początku lat trzydziestych powieścią „Biali bracia”, którą debiutował jako dwudziestoparoletni fenomen, niedawny repatriant ze Związku Radzieckiego (urodzony w 1904 roku w Elizawetgradzie, późniejszym Kirowgradzie, pisarz przybył do Polski w roku 1924), w dojrzałym wieku uczący się od podstaw języka polskiego. Powieść była dobra, doczekała się kilku przekładów na języki obce, ale prawdziwym majstersztykiem autora stała się powieść następna, „Zazdrość i medycyna”, wydana w roku 1933 i w tymże roku wyróżniona Nagrodą Młodych Polskiej Akademii Literatury, a przetłumaczona na kilkanaście języków! Tu już szczególne uwrażliwienia i pasje językowe sprzęgły się w arcysugestywną całość z równie osobliwymi doświadczeniami i obserwacjami autora, wieloletniego kuracjusza i pacjenta sanatoriów. Aura chorobliwej niesamowitości, wyostrzającej doznania zmysłowe i nadającej przeżyciom psychicznym bohaterów dramatycznej wyrazistości, znalazła w języku pisarza, zrodzonym z żarliwego rozszyfrowywania odcieni i idiomatycznych zagadek znaczeniowych polszczyzny, a także z dążenia do tego, by wydobyć całą muzyczną polifoniczność polskiej frazy – znakomite i sprawne narzędzie stylistyczne. Ten styl i nastrój prozy Michała Choromańskiego uczyniły ją właśnie odrębną, jedyną w swoim rodzaju, niepowtarzalnie urokliwą. Cykl przekornych, ironicznych „Opowiadań dwuznacznych” (złożonych z „Opowiadania banalnego”, „Opowiadania cynicznego”, „Opowiadania nieprawdopodobnego” i „Opowiadania wariackiego”), wydany w roku 1934, dopełnił miary tego pierwszego, triumfalnego wkroczenia Michała Choromańskiego do literatury polskiej, w której zdobył on sobie pozycję własną i poczesną. Ale los – los historyczny – zmusił Michała Choromańskiego do ponownego wkraczania do Polskiej literatury. Oddzielony od ojczyzny przez okres wojny i pierwszych kilkanaście lat powojennych, nieaktywny zresztą w tym czasie literacko, stanął Michał Choromański po powrocie do kraju w roku 1958 przed nową, zmienioną sytuacją artystyczną i społeczną, a także przed nowym pokoleniem czytelników. Przedstawił mu swą dawną twórczość – i okazało się, że jej najlepsze karty przetrwały próbę czasu, że „Zazdrość i medycyna” także w tej nowej sytuacji stała się bestsellerem. Ale przede wszystkim podjął pisarz próbę zmierzenia się z nowymi doświadczeniami i problematyką przełomu wieku, nie tylko w kalendarzowym znaczeniu. W serii powieści, rozpoczętej utworem zatytułowanym żartobliwie „Prolegomena do wszelkich nauk hermetycznych”, serii, która osiągnęła artystyczną i intelektualną kulminację w znakomitych powieściach W „rzecz wstąpić” (1968) i „Kotły Beethovenoivskie” (1969), podjął pisarz próbę określenia swojego miejsca w świecie współczesnym, swego stosunku do rozdzierających go dylematów i konfliktów, swego osądu ujawnionej wobec tych konfliktów małości i nikczemności ludzkiej, swej ufności w siłę i godność ludzką, które się budzą w ludziach pozornie straconych i stanowią zaczyn rozwoju i ocalenia człowieczeństwa. Tymi powieściami zbudował sobie Michał Choromański nową pozycję pisarską, pozycję przekornego, ale nieugiętego moralisty, który w meandrach dzisiejszych, powikłanych losów ludzkich (ukazywanych w technice kompozycyjnej i narracyjnej trafnie odzwierciedlającej owo splątanie i spotykającej się z poszukiwaniami artystycznymi europejskiej prozy awangardowej nie na płaszczyźnie snobistycznych uzależnień formalnych, lecz wspólnoty rozterki, troski i nadziei) – szuka doświadczeń, które mogą człowieka wzmocnić i uzbroić przeciw złu. I niech mi wolno będzie wyrazić przekonanie, iż proza Michała Choromańskiego pozostanie jednym z najciekawszych pisarskich świadectw naszego czasu. Ale oto kiedy w pewien sposób zamknął się obrachunek pisarza ze współczesnością, stanął Michał Choromański wobec trzeciego wkraczania w polską literaturę. Wydłużyła się bowiem perspektywa, z której patrzymy dziś zarówno na dawne, jak i na ostatnie jego książki. Postawił sobie Choromański pytanie o trwałość swej twórczości, o jej obecność w pamięci czytelników, a przede wszystkim o zdolność frapowania ich nadal, ogniskowania ich uwagi wokół swego pisarstwa. Te najtrudniejsze, najbardziej dramatyczne dla każdego pisarza czynnego przez kilka dziesięcioleci pytania postawił sobie człowiek zagrożony już fizycznym kresem istnienia. Dojrzewanie w pisarzu tego niepokoju zapowiadały już „Memuary”, pisane z tygodnia na tydzień w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, w przeddzień kulminacji owego drugiego, najbardziej chyba imponującego przypływu sił twórczych pisarza. Ten nawrót do wspomnień jest jakby żartobliwą, autoironiczną odmianą starej jak pisarstwo apologii pro vita sua. Ale najbardziej bezpośrednią próbą wyrażenia tego niepokoju był wybujały rozwój bachicznych i erotycznych pierwiastków, zawsze obecnych w jego pisarstwie, ale w ostatniej jego fazie rozwiniętych ponad dawną miarę, mających świadczyć o niewygasającej sile witalnej pisarza. W „Miłosnym atlasie anatomicznym” ta miara sięgnęła chwilami poza granice dobrego smaku, jakiemu w przeszłości pisarz w najbardziej nawet przekornych i „śmiałych” utworach nigdy nie uchybiał. Toteż na edytora tej powieści spadł obowiązek smutny i krępujący, ale wedle jego sumienia nieunikniony – dokonania w maszynopisie pewnych niewielkich skrótów eliminujących zbędne z punktu widzenia logiki narracyjnej utworu dygresje i tuszujących momenty, w których ów dobry smak cierpiał niezasłużone poniżenie. Czym wytłumaczyć te ingerencje? Pewnością, że gdyby pisarz dotrwał do etapu prac redakcyjnych nad maszynopisem, alboby je ubiegł, albo przyjął, podobnie jak to miał we zwyczaju w dobrze sprawdzonej współpracy ze swym poznańskim wydawcą – jedynym, z którym przez ostatnie lata życia chciał mieć do czynienia. A może przede wszystkim wczuciem się w intencje pisarza, który tak bardzo pragnął utrzymać żywy kontakt z czytelnikiem, dotrzymać kroku rozwijającym się zainteresowaniom literackim, że można uznać za działanie niejako w Jego imieniu, za spełnianie Jego woli wszystkie zabiegi, które utrzymaniu tego kontaktu z czytelnikiem, pogłębieniu go, ustrzeżeniu przed wszelkimi niebezpieczeństwami, sprzyjają i służą. [Zmiany i przeredagowania w tekście powieści zostały dokonane wspólnie z żoną pisarza, Ruth Sorel-Choromańską, z której zdaniem Michał Choromański bardzo się liczył. Kopia maszynopisu „Miłosnego atlasu anatomicznego” bez zmian znajduje się w warszawskim Muzeum Literatury (przyp. red.).] To trzecie, nie zakłócone nawet śmiercią pisarza, wkraczanie Michała Choromańskiego do literatury polskiej musi zakończyć się sukcesem podobnie jak jego wkraczania poprzednie. Ciąży na nas wszakże jeden jeszcze Obowiązek. Kiedy okaże się, że obecność pisarstwa Michała Choromańskiego, obecność jego książek w naszej kulturze literackiej jest żywa, nadejdzie pora, by dla historyków literatury (a to znaczy dla wszystkich czytelników pragnących spojrzeć na tego pisarza historycznie, poznać i zbadać całokształt jego pisarskiej puścizny) dostępne się stały wszystkie kartki, wszystkie frazy, jakie wyszły spod pióra tego autora. Jestem głęboko przeświadczony, że pełne, krytyczne wydanie całej puścizny literackiej Michała Choromańskiego stanie się wkrótce pilną i ważną potrzebą edytorską i historyczno-literacką. Wydanie to powinno też zdjąć odium uzurpacji, które ciąży na niniejszej edycji, opracowanej do druku już bez udziału i bez akceptacji autora. Ale może warto przyjąć na siebie to odium, by utrwalić aktualną pozycję literacką tego pisarza i zbierać przesłanki dla umacniania jego nieprzemijalnej pozycji w historii naszej literatury. Projekt okładki: Marcin Labus na podstawie obrazu „Ubierająca się kobieta” (1893), który stworzył duński malarz Anders Zorn. Spis treści: CZĘŚĆ PIERWSZA Kilka kolorowych plansz miłosnego (i obyczajowego) atlasu miłosnego czyli pierwsze śniadanie (le petit déjeuner) Dalszy ciąg i znowu od początku czyli od 22 do 29 sierpnia Aneks CZĘŚĆ DRUGA Dalsze wypadki Kilka dodatkowych barwnych klisz i ilustracji. Das zweite Tischgespräch Dwie śmierci CZĘŚĆ TRZECIA Militaria Okupacja

Miłosny atlas anatomiczny

Czy na pewno wiesz, komu podajesz pomocną dłoń? Siedemnastoletnia Alicja, córka przedwcześnie owdowiałego barona von Tochka, zamieszkuje nawiedzaną przez duchy, gotycką rezydencję, od kilku stuleci dumnie górującą̨ nad miasteczkiem Statton. Życie dziewczyny zamienia się w pasmo udręk, gdy ojciec decyduje się na odesłanie córki z liceum w Alton i zorganizowanie jej w domu prywatnych lekcji. Zrozpaczona dziewczyna, szukając zapomnienia w ciszy pobliskiego lasu, spotyka na swojej drodze tajemniczego mężczyznę, który... właśnie zamierza popełnić samobójstwo. Wkrótce potem Alicja zdaje sobie sprawę, że darzy niedoszłego wisielca wyjątkowo silnym uczuciem. Jednak jej nowy przyjaciel okazuje się jeszcze dziwniejszy niż okoliczności, w jakich się poznali...

Lee Schubienik

Trzy przyjaciółki z podstawówki spotykają się po latach w Sztokholmie. Joanna jest znudzoną żoną polskiego dyplomaty, która na przekór światu sztywnych konwenansów coraz częściej odwiedza imigranckie przedmieścia. Powody jej wizyt mogą okazać się dyplomatycznym skandalem… Zofia to uciekająca przed sobą samą emigrantka, której niemal udało się zostać Szwedką. Sabina jest konserwatywną i przekonaną o wyższości swoich racji dziennikarką katolickiego pisma, której świat rozsypał się właśnie na kawałki. Czy kilka dni w Sztokholmie może zmienić losy trzech kobiet?

Rówieśniczki

Poznaj Klarę, jej wszystkie wady oraz jedną zaletę. Klara to kobieta po trzydziestce, która nie zdążyła się w życiu wyszaleć. Niczego jej jednak nie brakuje – ma stałą pracę, kochającego męża i dwóch nastoletnich synów. Z czasem okazuje się jednak, że jej życie dalekie jest od sielanki. Kryzys wieku średniego dopada również kobiety, a jedno przypadkowe spotkanie w zaciętej windzie może wywrócić życie do góry nogami. Klara zaczyna odkrywać siebie na nowo, lecz nie wszystko idzie zgodnie z jej planem. Wejdź do świata Klary i przekonaj się, jak przewrotny potrafi być los. Pozwól sobie na bycie nieidealną, a i tak ze wszystkim sobie poradzisz. W końcu bycie kobietą to supermoc!

Wszystkie wady Klary i jej jedna zaleta

Mroczna przeszłość powraca zawsze w najmniej oczekiwanym momencie. Lipiec 2013 roku. Inspektor David Redfern otrzymuje wezwanie do akcji udaremnienia zamachu w katedrze w Guildford. W czasie interwencji odkrywa, że terrorystą jest jego dawny przyjaciel i partner, Adrian Bones. Broniąc się przed niezrównoważonym napastnikiem, policjant oddaje śmiertelny strzał. Wkrótce targany poczuciem winy opuszcza Guildford i rozpoczyna służbę w Woking. Niedługo w miasteczku znalezione zostają zmasakrowane zwłoki. Ofiarą brutalnego mordu jest polska turystka. Kobieta przyjechała do Anglii z mężem, który teraz zaginął bez śladu. Pierwsze śledztwo Redferna szybko się komplikuje – współpracownicy są nieufni, a materiał dowodowy niczego tak naprawdę nie wyjaśnia. Śmierć Polki to jednak niejedyna zagadka, którą Redfern musi rozwiązać. W Dover wyłowiono ciało mężczyzny. Topielec to zastrzelony przez Davida Adrian Bones. Policjant bez chwili zawahania rozpoczyna prywatne śledztwo. Nie podejrzewa, że ktoś zapragnie uciszyć go za wszelką cenę. Maski pośmiertne to powieść mroczna i gęsta, tak jak mroczne i gęsto zasnute chmurami jest angielskie niebo. Zaś David Redfern to bohater, którego zapamiętacie na długo. Lepszego kryminalnego debiutu w 2021 roku nie przeczytacie. – Marta Matyszczak Świetna, ekspresyjna narracja, fachowy research i niepowtarzalny klimat brytyjskiego miasteczka – Rozenberg ma ogromny potencjał! – Robert Małecki

Maski pośmiertne

Kiedy bliska osoba znika bez śladu, wszystko inne przestaje mieć znaczenie. Inspektor David Redfern gotów jest rzucić pracę w policji w Woking, żeby tylko mieć czas na poszukiwanie zaginionej przyjaciółki. Jednak życie ma wobec niego inne plany. W spokojnym miasteczku Pirbright, położonym nieopodal Woking, dochodzi do morderstwa lokalnego hodowcy koni. Choć Kenneth O’Malley zdecydowanie wolał towarzystwo zwierząt niż ludzi, trudno szukać w tym motywu zbrodni. Mieszkańcy, początkowo wstrząśnięci zabójstwem, szybko skrywają się za murem obojętności i kłamstw. Inspektor będzie musiał odkryć, który z nich pewnej jesiennej nocy spotkał się z ofiarą na zabytkowym cmentarzu. Na tym jednak problemy się nie kończą. Rzucając się w wir pracy, inspektor straci z oczu głównego przeciwnika – tajemniczego Palacza, który wciąż zagraża bliskim Redferna. Jaką cenę będzie musiał zapłacić za swoją nieostrożność? „Wszyscy umarli” to zaproszenie do udziału w śledztwie zmierzającym w nieoczywistym kierunku. To kryminał pełen emocji i zwrotów akcji, którego finał zaskoczy zarówno czytelników, jak i samego Davida Redferna.

Wszyscy umarli

Ludzie, psy i ci, którzy nie są ani jednym, ani drugim. Gwałtowna wojna zniszczyła świat jaki znamy. Utarte podziały i struktury przestały istnieć. A tam, gdzie wszystko jest względne, szybko rozplenia się zło. Istoty, które przetrwały wojenne piekło, próbują na nowo ułożyć swoje życie i wzajemne relacje. Jaką pozycję uzyska przyzwoitość w nowym kodeksie społecznych zachowań? Fantastyka z filozoficznym podłożem - ta książka zachwyci czytelników Jacka Dukaja. Aleksander Cieśla (ur. 1983) - polski autor powieści oraz grafik tworzący w estetyce fantasy i science fiction. Kinoman, meloman i baczny obserwator ludzkich charakterów. Interesuje się astronomią i postapokalipsą.

Psy i ludzie

W Leśnej Osadzie dobrze jest żyć, a jeszcze lepiej umieraćKoniec XIX wieku. Tytułowa wioska doświadcza skutków dziwacznej zarazy. Jej mieszkańcy żyją kulturą śmierci, która co roku robi się coraz bardziej niepokojąca dla przyjezdnych. Wdowy z tasakami pilnują kostnicy nad jeziorem, wioskowy znachor koty karmi mlekiem, a diabły solą i podkowami, zakonnik codziennie wraca nad jezioro, którego woda w samo południe barwi się na czerwono, a klątwa ciążąca nad bliźniakiem jest ciężka jak jego wyrzuty sumienia. Nocami zaś coraz częściej widać świetliki krążące w ciemności w parach i odbijające blask światła jak kocie ślepia…Mieszko powraca do rodzinnego domu po dwudziestu pięciu latach nieobecności, by pogodzić się z rodziną i zacząć wszystko od nowa. Nie jest jednak jedynym echem przeszłości, które tego lata odwiedzi wioskę.

Tartak Leśna Osada

Każdy człowiek nosi w sobie niezwykłą historię. Aby odkryć jej głębię i mądrość, potrzeba tylko wrażliwego słuchacza. To miała być czysta formalność - Sabina wraca do rodzinnego miasteczka w interesach, by sprzedać mieszkanie po rodzicach. Nie tak łatwo jest się jednak odciąć od miejsca dorastania. W siedmiu opowieściach poznajemy losy siedmiu kobiet, które połączył wspólny adres. Wchodzenie w dorosłość w rzeczywistości szarego PRL-u, papierosy na klatce schodowej, ukradkiem ścierane łzy. Historie o wielkich marzeniach i godzeniu się z tym, co przynosi los. O kobiecej solidarności i ponadczasowej wspólnocie doświadczeń. Idealna lektura dla miłośniczek historii snutych przez Katarzynę Grocholę. Iwona Małgorzata Żytkowiak (ur. 1963) - autorka powieści obyczajowych i romansów, poetka, z wykształcenia polonistka. Mieszka w miejscowości Barlinek, jest członkinią Związku Literatów Polskich. Do jej najsłynniejszych książek należą: „Tonia”, „Kobiety z sąsiedztwa” czy „Nowe życie”.

Kobiety z sąsiedztwa

Wzruszająca opowieść o przyjaźni, samotności i poszukiwaniu sensu życia. Jakub, samotny idealista szukający ucieczki przed światem, zaczyna pracę w domu opieki. Tam spotyka Marię - zagadkową pensjonariuszkę, która ciągle wymyka się z ośrodka. Nikt nie wie dokąd idzie ani dlaczego to robi - czy jest to objaw jej choroby, czy skrywa jakąś tajemnicę? Z czasem pomiędzy Marią a Jakubem zawiązuje się niezwykła przyjaźń. Przyjaźń, która odmieni ich na zawsze. „Nadzieja” to powieść pełna emocji, która porusza serce i umysł. To historia o tym, jak niewielkie gesty i zrozumienie mogą odmienić życie, przynosząc nadzieję tam, gdzie wydawało się, że już jej nie ma. Idealna dla czytelników ceniących głębokie emocjonalne historie i wciągające opowieści o ludzkich losach. Agnieszka Borys – autorka powieści obyczajowej pod tytułem „Nadzieja” po raz pierwszy wydanej w 2015 roku.

Nadzieja

Szymon Kowalski, wykładowca akademicki prowadzący zajęcia z etyki dla przyszłych lekarzy, na polecenie przełożonej przygotowuje fakultet poświęcony medycynie III Rzeszy. Z początkiem roku akademickiego przeprowadza się do rodzinnego miasta, Tarnowa, by zająć się ojcem chorującym na alzheimera. Henryk jeszcze żyje, ale już go nie ma, a w każdym razie jest go z dnia na dzień coraz mniej – blaknie niczym liczby z obrazów Romana Opałki. Pochwyceni przez Barbarę Woźniak w intertekstualną sieć, czytamy wraz z głównym bohaterem jej powieści Foucaulta i Sontag, Dagermana i Lavant, a jednocześnie towarzyszymy mu w nieoczywistej pracy żałoby, słuchając Cohena i Świetlickiego. Jakkolwiek byśmy się starali, pytań dręczących Szymona nie da się zlekceważyć: Co mają ze sobą wspólnego nowoczesna ideologia biopolityczna i pozycja pacjenta we współczesności? I czy wszyscy – mimowolnie, rządzeni przez dyskurs – jesteśmy Baumanowskimi ogrodnikami plewiącymi chwasty w trosce o zdrowie publiczne?

Niejedno

Kiedy po latach kontaktuje się z tobą kumpel z klasy, może to oznaczać tylko jedno – kłopoty Skatowany w Warszawie przez nieznanych sprawców prezes amerykańskiej korporacji dzwoni do byłego kolegi z klasy, znanego radiowca. Wybiera jedyny numer, jaki zna – do audycji na żywo. Dziennikarz zostaje wplątany w grę, w której stawką jest kilkaset milionów dolarów, życie wielu osób i polska racja stanu. Rozwiązanie zagadki zaszyfrowane jest na bilecie do metra. Kto złamie kod? Tylko ktoś z klasy. Akcja jak z najlepszych amerykańskich filmów. Tajemnica, której wyjaśnienie zszokuje każdego. Fakty, o których nikt w Polsce głośno nie mówi. Nie ma układu. Są układy.

Klasa

Ta miłość nie powinna się przydarzyć… Agata ma ustabilizowaną sytuację życiową. Mężczyznę, którego kocha, pracę, którą lubi. Kiedy jednak podczas kolacji z przyjacielem męża poznaje jego kochankę, nagle wszystko się zmienia. Pomimo początkowej niechęci, jaką do siebie żywią, ta młoda kobieta zaczyna ją fascynować. W wyniku splotu wypadków coraz częściej się widują, Agata nieustannie o niej myśli. Aż w końcu zaczyna lawirować między nową znajomą, mężem, przyjacielem męża i jego byłą żoną, która zarazem jest jej bliską przyjaciółką! Okłamuje wszystkich, a kontrolę nad jej życiem przejmuje pożądanie. Czy namiętność okaże się silniejsza niż odpowiedzialność, zobowiązania i wyrzuty sumienia?

rank|desc

publishdate|desc

publishdate|asc

rating|desc

title|asc

audioduration|desc

audioduration|asc

Polski

BookBeat lets you enjoy over 1 million audiobooks and e-books on your mobile or tablet. Try for free!

BookBeat - Audiobooks and e-books directly in the mobile. Try for free!

Unless you're out on an adventure, it's better to sign up at the website of {country}.

Polski

About us

Follow us

Help and contact

Information

BookBeat

Download BookBeat