Hoe kon het zo lang duren voor er écht journalistieke aandacht kwam voor de slachtoffers van de toeslagenaffaire? Kim van Keken en Dieuwertje Kuijpers fileren de Haagse redacties en schetsen een betere toekomst: een ingewijdenvrije parlementaire journalistiek die geen onderdeel is van het spel. Zonder ditjes-en-datjes rondom ‘hoofdrolspelers’. Zonder goedbedoelde ‘tips’ van spindoctors die ‘even iets willen meegeven’. Zonder vooraf uitonderhandelde interviews en zonder ingestoken reconstructies. De primaire producten van Den Haag zijn wetten, beleid en begrotingen: dat is wat burgers raakt in hun dagelijks leven, niet de vraag of de formateur een wijntje te veel op had. Een journalistiek die, kortom, het oog op de bal houdt en zich concentreert op politieke daden, en chronisch niet onder de indruk is van de retorische rookmachine eromheen.
