"Ragnhild-trilogien" er eit hovudverk i Olav Duuns dikting - eit storfelt verk om det innfløkte tilhøvet mellom godt og vondt i menneskelivet. Vi møter bonden Håkon, den unge kona Ragnhild - og svigerfaren Didrik Dale. Didrik er inkarnasjonen av vondskap og intrigemakeri. Med "Medmenneske" (1929), "Ragnhild" (1931) og "Siste leveåret" (1933) tek Olav Duun opp eit spørsmål som står sentralt i all etisk tenking: Kan det vere rett å drepe eit menneske for å berge eit anna? Ragnhild lyt sanne at "det vonde drep ein ikkje med øks".
