I tak dalej
Beschrijving van het boek
Połączenie „Zwału" Sławomira Shuty'ego z kultowym „Trainspotting". Zjazdy, kace, wizje, koszmary – gubi się w nich bohater i gubi czytelnik. Nie wiadomo, co się przed chwilą wydarzyło i co przyniesie kolejna pijana noc. Pytanie „Gdzie się obudzisz?" zamienia się na „Czy się obudzisz?". Fascynujący szkic socjologiczny młodych Polaków.
„I tak dalej" wciąga czytelnika w świat odwróconych wartości, dziwacznych, przypadkowych postaci, narkotyków i wizji z pogranicza jawy i snu, nonszalanckiego podejścia do życia i postępującej destrukcji. Błyskotliwa narracja powieści dziesiątkuje czytelnika każdym kolejnym akapitem, pozwalając mu jedynie na chwilę wytchnienia w postaci gorzkiego, czarnego humoru, który osadza się nieprzyjemnie na ściankach przełyku, jak zbyt duża porcja wciągniętej amfetaminy. Efemeryczny i czasami mocno surrealistyczny klimat powieści osadzonej w „magicznym" Krakowie i upalnej Malcie wciąga czytelnika tylko po to, żeby go na końcu bezpardonowo „wypluć" i pozostawić w stanie kompletnej dezorientacji.
Wiktor Orzeł - rocznik 1990, urodził się w Bochni, skończył kulturoznawstwo, mieszka i pracuje w Krakowie, w agencji reklamowej. W wieku 16 lat założył Portal Pisarski, który z powodzeniem pomaga rozwijać skrzydła aspirującym pisarzom. Debiutował w 2010 roku opowiadaniem Lampisko Ty moje w antologii opowiadań fantastycznych Przedświt. Publikowano go m.in. w kwartalniku s Z A F a, i niezliczonych zakamarkach Internetu, o których on sam już nie bardzo pamięta. Wiktor regularnie portretuje rzeczywistość w mediach społecznościowych, gdzie umieszcza quasi literackie wycinki rzeczywistości w formie miniatur. Oprócz zamiłowania do prozy lubi poezję patchworkową, którą tworzy na podstawie zasłyszanych dialogów i publikuje na Fanpageu Dzienność.
„I tak dalej" wciąga czytelnika w świat odwróconych wartości, dziwacznych, przypadkowych postaci, narkotyków i wizji z pogranicza jawy i snu, nonszalanckiego podejścia do życia i postępującej destrukcji. Błyskotliwa narracja powieści dziesiątkuje czytelnika każdym kolejnym akapitem, pozwalając mu jedynie na chwilę wytchnienia w postaci gorzkiego, czarnego humoru, który osadza się nieprzyjemnie na ściankach przełyku, jak zbyt duża porcja wciągniętej amfetaminy. Efemeryczny i czasami mocno surrealistyczny klimat powieści osadzonej w „magicznym" Krakowie i upalnej Malcie wciąga czytelnika tylko po to, żeby go na końcu bezpardonowo „wypluć" i pozostawić w stanie kompletnej dezorientacji.
Wiktor Orzeł - rocznik 1990, urodził się w Bochni, skończył kulturoznawstwo, mieszka i pracuje w Krakowie, w agencji reklamowej. W wieku 16 lat założył Portal Pisarski, który z powodzeniem pomaga rozwijać skrzydła aspirującym pisarzom. Debiutował w 2010 roku opowiadaniem Lampisko Ty moje w antologii opowiadań fantastycznych Przedświt. Publikowano go m.in. w kwartalniku s Z A F a, i niezliczonych zakamarkach Internetu, o których on sam już nie bardzo pamięta. Wiktor regularnie portretuje rzeczywistość w mediach społecznościowych, gdzie umieszcza quasi literackie wycinki rzeczywistości w formie miniatur. Oprócz zamiłowania do prozy lubi poezję patchworkową, którą tworzy na podstawie zasłyszanych dialogów i publikuje na Fanpageu Dzienność.
